10 علت مهم بی حس شدن پا

چگونه بی حسی پا را متوقف کنم؟

  • گذاشتن یخ
  • حرارت دادن
  • ماساژ دادن
  • ورزش کردن
  • حمام نمک اپسوم
  • تکنیک های ذهنی و کاهش استرس

به احتمال زیاد، یک پای بی حس چیز مهمی نیست. اما گاهی اوقات، بی حسی در پاهای شما می تواند به دلیل یک نگرانی جدی تر برای سلامتی باشد. شاید بهتر باشد بفهمید که چه چیزی ممکن است باعث آن شود، به خصوص اگر اغلب بی حسی پا را تجربه می کنید یا اگر بی حسی به نواحی دیگر بدن شما می رسد.

 استرس و اضطراب باعث نوروپاتی شما می شود.

اضطراب و استرس به طرق مختلف بر بدن تأثیر می گذارد. برخی از بارزترین علائم استرس عبارتند از بی حسی، سوزش، سوزن سوزن شدن، و درد یا ناراحتی هنگام حرکت. این علائم بسیار شبیه به آنچه ممکن است با نوروپاتی احساس کنید.

اگر مشکلات مداوم با بی حسی و/یا سوزن سوزن شدن دارید، باید این وضعیت را توسط متخصص مغز و اعصاب بررسی کنید. پارستزی یا نوروپاتی از طریق تاریخچه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی مشخص و تشخیص داده می شود.

10 علت بی حس شدن پا

EMG/NCS معادل تست درایو است: ارزیابی می کند که اعصاب از ستون فقرات چگونه اطلاعات را به و از بازوها، پاها و عضلات پارا نخاعی منتقل می کنند . اگر درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف غیر قابل توضیح در بازوها یا پاها دارید، ممکن است EMG یا NCS تجویز شود.

ممکن است فرد به دلیل نشستن در وضعیتی که فشار زیادی بر اعصاب وارد می کند یا جریان خون را کاهش می دهد،  و پاهای خود را بی حس کند. با این حال، بی حسی طولانی مدت یا غیرقابل توضیح ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد.

بی حسی در پا می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. در ادامه، 10 علت متداول بی حسی پا را بررسی می‌کنیم:

اضطراب:

استرس و اضطراب می‌توانند باعث تغییرات در عملکرد سیستم عصبی شوند که ممکن است منجر به بی حسی در پا شوند.

فشار عصبی:

فشار طولانی مدت بر روی عصب‌ها در پا می‌تواند باعث فشرده شدن و تحت فشار قرار گرفتن آنها  و حتی فشار بر روی ستون فقرات شود که می‌تواند منجر به بی حسی شود.

شکستگی استخوان:

شکستگی استخوان در پا می‌تواند باعث قطع عرضی عصب‌ها شود و در نتیجه بی حسی رخ دهد.

دیابت:

دیابت می‌تواند باعث آسیب به عروق خونی شود که در نتیجه می‌تواند باعث بی حسی پا شود. این عارضه به عنوان نوروپاتی دیابتیک شناخته می‌شود.

عفونت:

عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی می‌توانند باعث التهاب و آسیب به عصب‌های پا شوند که در نتیجه می‌تواند به بی حسی منجر شود.

آسیب عصبی:

ضربه، صدمه یا آسیب مستقیم به عصب‌های پا می‌تواند عملکرد آنها را مختل کند و به بی حسی منجر شود.

سرطان:

برخی از انواع سرطان می‌توانند عصب‌های پا را تحت تأثیر قرار دهند و باعث بی حسی شوند.

عوامل عملیاتی:

عواملی مانند آسیب دیدگی در جراحی پا، برش‌ها، سوختگی‌ها و یا تزریق داروها می‌توانند به بی حسی در منطقه پا منجر شوند.

اختلالات عصبی:

برخی از اختلالات عصبی مانند اسکلروز چندگانه، پلی‌نوروپاتی و آمیوتروفیک لاترال اسکلروز (بیماری موتور نورون) می‌توانند باعث بی حسی در پا شوند.

عوامل مادرزادی:

برخی از اختلالات مادرزادی مانند سندرم تونل کارپی (که با فشار عصب میانگیرانه در مچ دست همراه است) می‌توانند به بی حسی پا منجر شوند. بنابراین، هرگاه با بی حسی پاها مواجه شوید، می‌تواند به علل مربوط به عصب فشرده نیز فکر کنید. اما برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، توصیه می‌شود به پزشک متخصص مراجعه کنید تا علت بی حسی و عصب فشرده را بررسی و درمان کند.

مهم است که در صورت مواجهه با بی حسی پا، به پزشک خود مراجعه کنید تا دلیل اصلی آن تشخیص داده شود و درمان مناسب اعمال شود.

رابطه بین تنگی کانال نخاعی کمری و بی حس شدن پاها

تنگی کانال نخاعی کمری یا تنگی استنادی نخاعی (Spinal Stenosis) به وضعیتی اشاره دارد که در آن کانال نخاعی در ناحیه کمری تنگ می‌شود و فشار بر روی نخاع و اعصاب محیطی در این منطقه ایجاد می‌شود. این شرایط می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد نخاع و اعصاب مربوطه شود.

بی حسی پاها می‌تواند یکی از علائم مرتبط با تنگی کانال نخاعی کمری باشد. زیرا تنگی کانال نخاعی ممکن است باعث فشار و تضییق بر روی عصب‌های مسئول انتقال سیگنال‌های حسی از پاها به مغز شود. این فشار ممکن است توانایی نرمال عصب‌ها در انتقال سیگنال‌های حسی را کاهش دهد و در نتیجه به بی حسی پاها منجر شود.

تشخیص دقیق و درمان تنگی کانال نخاعی کمری نیازمند مراجعه به پزشک متخصص است. پزشک می‌تواند با استفاده از تاریخچه بیماری، ارزیابی جسمانی، عملکرد نورولوژیک و تصویربرداری تشخیص صحیح را قرار دهد و بر اساس شدت و علائم بیمار، روش‌های مانند درمان دارویی، فیزیوتراپی، تزریقات موضعی، یا در موارد شدیدتر، جراحی را پیشنهاد دهد.

بیماری شریان محیطی یا بیماری عروق کرونر نیز می تواند باعث بی حس شدن پاها شود . در این بیماری شرایین کوچکی که خون را به پاها و دست‌ها منتقل می‌کنند، تضعیف یا بسته می شوند و در نتیجه باعث ایجاد ضعف و بی حسی در پاها و دست ها می شود . برای تششخیص دقیق این بیماری حتما باید به پزشک متخصص رجوع کرد .

علائم  شایع بی حس شدن پا

بی‌حسی تنها یکی از علائم متعدد مرتبط با بی‌حسی موقت و مزمن است.

بسیاری از افراد با بی حسی در پاها و پاهای خود علائم دیگری را به طور همزمان یا متناوب تجربه می کنند، مانند:

  • مور مور 
  • سوزن شدن پاها
  • قلقلک دادن
  • خارش
  • احساس خزیدن زیر پوست

علائم غیر شایع بی حس شدن پا

بی حسی در پا ممکن است به صورت متفاوت در افراد مشاهده شود. اما برخی از علائم غیر شایع که در بعضی افراد اتفاق می افتد عبارتند از:

  1. عدم توانایی در احساس درد یا حس لمس در پا: ممکن است نتوانید درد، لمس یا حرارت را به درستی در پاهای خود احساس کنید.
  2. عدم توانایی در تشخیص موقعیت و حرکت: ممکن است نتوانید درک کنید که پاهایتان کج یا به چه زاویه‌ای قرار دارند، و همچنین نتوانید به درستی حرکت کنید.
  3. عدم توانایی در تشخیص احساس فشار: ممکن است نتوانید فشاری که بر روی پاهایتان وارد می‌شود را به درستی تشخیص دهید.
  4. احساس غریب در پاها: ممکن است احساس بی‌حسی، مانند مثلث‌بندی، سرخی، سرماخوردگی یا مورچگی در پاهایتان را تجربه کنید.
  5. مشکلات حرکتی: بی حسی پا می‌تواند منجر به مشکلات حرکتی شود، از جمله مشکلات در راه رفتن، تعادل نداشتن و افتادگی‌های مکرر.
  6. آسیب غیر قابل توجه: به دلیل بی حسی، ممکن است آسیب‌های جدی مانند زخم‌ها، بریدگی‌ها یا سوختگی‌ها را در پاها نادیده بگیرید، زیرا نمی‌توانید درد یا آسیب را به درستی احساس کنید.

در صورتی که بی حسی پا را تجربه می‌کنید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا علت آن تشخیص داده شود و درمان مناسب اعمال شود

استفاده از دارو برای درمان بی حسی پا

گزینه های پزشکی برای بی حسی طولانی مدت در پاها عبارتند از :

  • داروهای ضد افسردگی برخی از داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین و میلناسیپران برای درمان فیبرومیالژیا تایید شده اند.
  • کورتیکواستروئیدها برخی از کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب مزمن و بی حسی مرتبط با بیماری هایی مانند ام اس کمک کنند.
  • گاباپنتین و پره گابالین. داروهایی که سیگنال‌های عصبی را مسدود یا تغییر می‌دهند ممکن است به کاهش بی‌حسی مرتبط با شرایطی مانند فیبرومیالژیا، ام‌اس و نوروپاتی دیابتی کمک کنند.

البته حتما با نظر پزشک متخصص باشد و از مصرف خودسرانه این داروها جدا پرهیز نمایید .

درمانهای خانگی

درمان های خانگی که ممکن است به رفع بی حسی ناراحت کننده در پاها و پاها کمک کند عبارتند از:

یخ:

یخ می تواند به کاهش تورم که می تواند به اعصاب فشار وارد کند کمک کند. کمپرس سرد یا کیسه های یخ پیچیده شده را به مدت 15 دقیقه هر بار چند بار در روز روی پاها و پاهای بی حس کنید.

حرارت:

گرما گاهی اوقات می تواند به شل شدن عضلات سفت، درد یا منقبض که می تواند به اعصاب فشار وارد کند و باعث بی حسی شود، کمک کند. با این حال، از گرم شدن بیش از حد پاها و پاهای بی حس خودداری کنید، زیرا ممکن است التهاب را بدتر کند و باعث درد و بی حسی شود.

ماساژ دادن:

ماساژ پاها و پاهای بی‌حس به بهبود جریان خون کمک می‌کند و ممکن است علائم را کاهش دهد.

ورزش:

فقدان ورزش مناسب می تواند قلب و عروق خونی را ضعیف کند و توانایی پمپاژ خون به اندام تحتانی را کاهش دهد. فعالیت هایی مانند یوگا، پیلاتس و تای چی می توانند جریان خون را تقویت کرده و التهاب یا درد مزمن را کاهش دهند.

حمام نمک اپسوم :

نمک اپسوم حاوی منیزیم است، ترکیبی که برای افزایش جریان خون و گردش خون شناخته شده است. نمک اپسوم برای خرید آنلاین در دسترس است.

خواب:

بسیاری از بیماری‌های مزمن مرتبط با بی‌حسی پاها و پاها با کمبود خواب بدتر می‌شوند.

یک رژیم غذایی سالم و متعادل:

سوء تغذیه، به ویژه کمبود ویتامین B، می تواند باعث آسیب عصبی و بی حسی شود. دریافت کافی ویتامین ها و سایر مواد مغذی نیز می تواند التهاب و درد مزمن را کاهش دهد که می تواند باعث بی حسی شود.

چه مکمل های به درمان بی حس شدن پا کمک می کند ؟

بی حسی پا می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و بسته به علت اصلی آن، نیاز به درمان متفاوتی دارد. درمان بی حسی پا معمولاً بر اساس علت بنیادی آن تعیین می‌شود و ممکن است شامل مداخلات پزشکی، تغییرات در سبک زندگی و مکمل‌های خاص باشد. در زیر، تعدادی از مکمل‌ها و تدابیری که می‌توانند در بهبود بی حسی پا کمک کننده باشند را بررسی می‌کنیم:

  1. ویتامین B12: کمبود ویتامین B12 می‌تواند به عصب‌ها و عروق خونی آسیب برساند. مصرف مکمل ویتامین B12 ممکن است در بهبود عملکرد عصبی و کاهش بی حسی پا موثر باشد.
  2. آلفا لیپوئیک اسید (ALA): آلفا لیپوئیک اسید یک آنتی‌اکسیدان قوی است و ممکن است در کاهش علائم نوروپاتی و بی حسی پا تأثیرگذار باشد.  این اسید چرب امگا-3 موجود در ماهی‌های چرب مانند سالمون و ماهی سردابی است. مصرف اسید آلفا لینولنیک می‌تواند به بهبود عملکرد عصبی و بهبود علائم بی حسی پا کمک کند.می‌توانید آلفا لیپوئیک اسید را به صورت مکمل مصرف کنید، اما قبل از آن با پزشک خود مشورت کنید.
  3. گینکو بیلوبا: عصاره گینکو بیلوبا ممکن است به بهبود گردش خون و عملکرد عصبی کمک کند. در برخی موارد، مصرف مکمل گینکو بیلوبا می‌تواند به تسریع روند بهبود بی حسی پا کمک کند.