دیابت یکی از علل اصلی ناتوانی بیماران در سراسر جهان است. قطع عضو دیابتی ( قطع پای دیابتی) ناشی از این بیماری به طور گسترده ای کیفیت زندگی و عملکرد بیمار را کاهش می دهد و هزینه های مراقبت های بهداشتی قابل توجهی را متحمل می شود. بین سال‌های 2010 و 2019، تعداد سالانه قطع عضو در بیماران دیابتی به طور قابل‌توجهی از 5049 به 7759 افزایش یافت.
مطابق تحقیقات انجام شده، متاسفانه قطع عضو دیابتی (قطع پای دیابتی) به ترتیب در 1.7% و 0.8% از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2 انجام شد. شیوع قطع عضو بین مردان و زنان مبتلا به دیابت نوع 1 تفاوت چندانی ندارد، اما در بین مردان به طور قابل توجهی بیشتر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 ، است . قد ( به ازای هر 10 سانتی متر افزایش) به طور قابل توجهی با قطع عضو دیابتی( قطع پای دیابتی) مرتبط است .
قطع عضو در بیماران دیابتی نسبت به بیماری های دیگر بسیار بیشتر است. در نتیجه عوارض قطع عضو دیابتی(قطع پای دیابتی) مرتبط با دیابت یک عامل بزرگ و رو به رشد در کاهش کیفیت زندگی در سراسر جهان است . قطع عضو دیابتی به طور همزمان منجر به افزایش هزینه های مربوط به بیماری و تغییر بزرگی در کیفیت زندگی و عملکرد بیمار می شود. پس از قطع عضو بیماران دیابتی، کیفیت زندگی بیماران در مقایسه با جمعیت عمومی کاهش یافته است و حتی بیمار دچار عوارض روحی و روانی می شود .
دیابت یکی از نگرانی‌های سلامت عمومی جامعه است که رشد سریعی دارد. شیوع دیابت در دهه های اخیر در اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ،افزایش یافته است.
احتمال قطع دست و پای بیمار دیابتی چقدر است؟
قطع پا یا ساق پای دیابتی یکی از عوارض اولیه دیابت است. در سراسر جهان، تخمین زده می شود که هر 30 ثانیه یک عضو قطع می شود و 85 درصد از این قطع ها به دلیل زخم پای دیابتی است. زخم در 15 درصد از بیماران دیابتی ایجاد می شود و از این گروه، 24 درصد در نهایت یک عضو خود را از دست می دهند.
شیوع قطع عضو پای دیابتی در بیماران دیابتی: آیا قد در قطع پای دیابتی یک عامل است؟
جالب است که بدانید ، بیماران دیابتی که قد بلندتر دارند نسبت به بیماران دیابتی کوتاه قد تر ، بیشتر در معرض خطر از دست دادن اعصاب محیطی (نوروپاتی محیطی) قرار دارند و بنابراین ممکن است احتمال ابتلا به زخم پای دیابتی و قطع عضو قرار بگیرند. شایان ذکر است که پیش بینی ها نشان می دهد که قطع عضو اندام تحتانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و نوع 2 بیشتر است.
چرا دیابت گاهی اوقات منجر به قطع عضو یا پا می شود؟
این وضعیت آسیب عصبی است که معمولاً به دلیل افزایش طولانی مدت سطح قند خون ایجاد می شود. درد ممکن است در اثر گزگز یا سوزش ایجاد شود و بیمار ممکن است در پاها، دستها یا پاها احساس ضعف کند. در صورت عدم درمان، بیمار ممکن است بی حسی کامل در پاها یا اندام دیگر را تجربه کند و ممکن است متوجه علائم ابتدایی عفونت در زخم نشود.از آنجایی که بسیاری از بیماران دیابتی نمی توانند احساس درد یا از دست دادن حس در پاها و/یا انگشتان پا داشته باشند، زخم ها می توانند ایجاد شده و عفونی شوند و در صورت عدم درمان عفونت ممکن است نیاز به قطع پای دیابتی یا عضو دیابتی باشد. بیماران دیابتی حتما باید به این قضیه توجه داشته باشند ، در صورت بروز اولین نشانه‌ای از هرگونه مشکل یا تغییر در پاها، با یک پزشک متخصص پا( پودیاتراپیست) با تجربه مشورت کنید تا بتوانید به جای قطع عضو یک درمان قطعی را دریافت کنید.
کلینیک نیلسار با استفاده از روش های نوین درمان در زخم های مزمن و زخم پای دیابتی بهترین مراقبت از زخم را به بیماران دیابتی ارائه می دهد.
نکات مراقبتی و پیشگیری از پا برای دیابتی ها
بیماران دیابتی می توانند با حفظ سطح گلوکز خون سالم، خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش روزانه از قطع پا جلوگیری کنند.
علاوه بر این، راه های دیگری برای مراقبت از پا وجود دارد که می تواند به جلوگیری از قطع عضو کمک کند، از جمله:
- مراجعه به پزشک متخصص پا به طور منظم
- انجام معاینات روزانه پاها برای یافتن علائم زخم
- همیشه جوراب بپوشید تا از پاهای خود محافظت کنید و از ایجاد تاول جلوگیری کنید
- روزانه پاهای خود را با یک صابون ملایم بشویید و آنها را کاملاً خشک کنید، مخصوصاً بین انگشتان پا که حتما باید خشک باشد چون وجود رطوبت باعث تجمع میکروب ها می شود
- هرگز پابرهنه راه نروید تا خطر بریدگی یا زخم در کف پاهایتان کاهش یابد.
و کلام آخر اینکه با یک دکتر با تجربه و متخصص در ارتباط باشید . اگر دیابت دارید و نگران عوارضی از جمله قطع عضو هستید، برای کمک با متخصصین پا در ارتباط باشید و به توصیه های ایشان عمل کنید . پزشکان متخصص می توانند به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ دهد و به ایجاد یک برنامه درمانی برای رفع نیازهای خاص شما کمک کند.