زخم‌های بستر یا زخم‌های فشاری، آسیب‌هایی به پوست و بافت‌های زیرین هستند که به دلیل فشار طولانی‌مدت بر یک ناحیه از بدن به وجود می‌آیند. این زخم‌ها معمولاً در افراد با تحرک کم و کسانی که به مدت طولانی در بستر هستند، ایجاد می‌شوند. درمان زخم‌های بستر نیازمند روش‌های جامع و چندجانبه است که شامل کاهش فشار، تمیز کردن و بستن زخم، و در موارد شدیدتر، جراحی می‌شود.
در صورت ابتلا به دیابت حتما از صفحه ی درمان زخم دیابت دیدن فرمایید.
کاهش فشار
اولین گام در درمان زخم‌های بستر کاهش فشار از ناحیه آسیب‌دیده است. این کار با تغییر مکرر موقعیت بدن و استفاده از سطوح حمایتی مانند تشک‌های ویژه و بالشتک‌ها انجام می‌شود. این تجهیزات کمک می‌کنند تا فشار از نقاط حساس بدن کاهش یابد و از آسیب بیشتر جلوگیری شود.
تمیز کردن و بستن زخم
مراقبت از زخم‌های بستر بسته به عمق و شدت زخم متفاوت است. برای زخم‌های باز، تمیز کردن با آب یا محلول نمکی و سپس بستن آن با بانداژهای مناسب ضروری است. بانداژها به حفظ رطوبت زخم، جلوگیری از عفونت و تسریع فرآیند بهبود کمک می‌کنند. انواع مختلفی از بانداژها از جمله گاز، ژل، فوم و پوشش‌های درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
حذف بافت‌های آسیب‌دیده
برای بهبود صحیح زخم، نیاز است که بافت‌های مرده و آسیب‌دیده حذف شوند. این فرآیند که به نام دبریدمنت شناخته می‌شود، می‌تواند به صورت مکانیکی، با استفاده از آنزیم‌ها یا به صورت جراحی انجام شود. دبریدمنت به کاهش بار باکتریایی و تسریع ترمیم زخم کمک می‌کند.
پیشنهاد می کنیم از صفحه ی درمان صد در صدی زخم بستر دیدن فرمایید.
استفاده از تکنولوژی‌های نوین
استفاده از تکنولوژی‌های نوین مانند درمان با فشار منفی نیز در درمان زخم‌های بستر موثر است. در این روش، یک پانسمان مهر و موم شده به یک پمپ خلاء متصل می‌شود که مایعات اضافی را از زخم بیرون می‌کشد و به بهبود آن کمک می‌کند. این روش می‌تواند به طور قابل توجهی زمان بهبود زخم را کاهش دهد.
مراقبت‌های تغذیه‌ای
تغذیه مناسب نقش مهمی در بهبود زخم‌های بستر دارد. بیماران باید رژیم غذایی متعادل و غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی داشته باشند تا فرآیند ترمیم زخم به خوبی پیش رود. در صورت نیاز، مکمل‌های غذایی نیز توصیه می‌شوند.
جراحی
در موارد شدید که زخم‌های بستر بهبود نمی‌یابند، ممکن است نیاز به جراحی باشد. جراحی معمولاً شامل استفاده از بافت‌های سالم بدن برای پوشش دادن زخم و محافظت از استخوان و بافت‌های زیرین است. این روش که به نام جراحی فلپ شناخته می‌شود، می‌تواند به بهبود زخم‌های بزرگ و عمیق کمک کند.
نتیجه‌گیری
درمان زخم‌های بستر نیازمند رویکردی جامع و چندجانبه است که شامل کاهش فشار، تمیز کردن و بستن زخم، حذف بافت‌های آسیب‌دیده، استفاده از تکنولوژی‌های نوین، مراقبت‌های تغذیه‌ای و در موارد شدید، جراحی می‌شود. این روش‌ها می‌توانند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند و از عوارض جدی‌تر جلوگیری کنند.