زخم پای دیابتی چه علائمی دارد؟

زخم پای دیابتی چه علائمی دارد؟

برای دانستن این که زخم پای دیابتی دارید یا نه، مهم است که علل و علائم اصلی ایجاد زخم پای دیابتی را بدانید. زخم پای دیابتی نوعی زخم باز است. این زخم ها اغلب به دلیل وجود پینه یا خراشیدگی های ناشی از فشار ایجاد می شوند. همچنین این زخم ها ممکن است ناشی از آسیب یا ضربه به پا باشند. این نوع زخم ها معمولاً در قسمت پایین و کف پا ایجاد می شوند. زیرا این قسمتی از پا است که با زمین تماس بیشتری پیدا می کند. همچنین در صورت وجود فشار و اصطکاک اولین نقطه ای خواهد بود که دچار آسیب می شود. در ادامه به عوامل و علائم ایجاد این زخم خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید : درمان زخم پای دیابتی

 

زخم پای دیابتی چطور ایجاد می شود؟

زخم پای دیابتی در نتیجه ی شکسته شدن بافت پوست ایجاد می شود. این شکستن بافت منجر به ایجاد زخمی باز می شود که در صورت عدم درمان به موقع ممکن است عفونی شود. این نوع زخم ها در بین بیماران دیابتی به دلیل آسیب عصبی و از دست دادن حس است که به نوروپاتی معروف است. نوروپاتی حسی در نتیجه ی آسیب عصبی حاصل از سطح بالای گلوکز خون ایجاد می شود. هنگامی که شخص احساس درد در پا را از دست دهد، دیگر نمی تواند آسیب های وارده به بافت پوست پا را احساس کند. معمولا حس وجود درد یا تاول های ناشی از راه رفتن به ما می گویند که سرعت را کم کنیم یا راه رفتن را متوقف کنیم تا این ناحیه بهبود یابد. اما با وجود نوروپاتی، سیستم عصبی بدن دیگر نمی تواند به ما بگوید که مشکلی وجود دارد. به همین علت افراد مبتلا به این زخم ها توانایی احساس درد را از دست می دهند.

دیابت و وجود بیماری های عروقی می تواند باعث گردش خون ضعیف شود که روند بهبود زخم های دیابتی را کند می کند. در نتیجه در صورتی که بیماری مبتلا به یکی از این دو بیماری و یا در بدترین حالت مبتلا به هر دو است، باید مراقبت های ویژه ای را دریافت کند. با این که زخم های دیابتی در هر سنی امکان بروز دارند، اما افراد بالا تر از ۴۵ سال با سابقه ی دیابت، بیشتر در معرض ابتلا به این زخم ها هستند. همچنین مردان مسن نیز بیشتر از سایر اقشار دیابتی ها امکان ابتلا به این زخم ها را دارند.

زخم پای دیابتی

چطور می توان فهمید که فردی به زخم پای دیابت مبتلا شده است؟

زخم پای دیابتی معمولا به یک باره ایجاد نمی گردد. در صورتی که بیمار تحت مراقبت و بررسی باشد می توان در هنگام مشاهده ی علائم مشکوک، فورا از گسترش آن و ایجاد زخم پای دیابتی جلوگیری نمود. علائمی همچون پوسته پوسته در ناحیه ی آسیب دیده، بی حسی یا احساس درد، کاهش توانایی حس گرما یا سرما، مور مور شدن پوست، سرخ شدن پوست، کبودی، تورم و… همگی می توانند علائمی خطر آفرین برای زخم پای دیابتی باشند. به همین دلیل باید در صورت مشاهده به رفع سریع این موارد کمک نمود. همچنین باید مراقب بخش های دیگری از پا از جمله ناخن ها نیز بود. درصورت  وجود بریدگی و جراحات، پینه و تاول باید سریعا به پزشک مراجعه نمود تا از ایجاد زخم پای دیابتی در این نواحی تحت فشار جلوگیری شود.

زخم پای دیابتی

علائم ثانویه ی ایجاد زخم پای دیابتی

علاوه بر موارد گفته شده در رابطه با علائم اولیه ی ایجاد زخم پای دیابتی باید مواردی را در رابطه با علائم ثانویه ی ایجاد این زخم ارائه دهیم. لازم به ذکر است که هر زخمی که بر روی بدن بیمار مبتلا به دیابت ایجاد می شود، لزوما از جمله زخم های دیابتی نیست. اما با توجه به این که روند درمان زخم در افراد مبتلا به دیابت بسیار کند است، باید از بروز و گسترش زخم های عادی نیز جلوگیری نمود. در صورتی که زخم و خراشی در بدن بیمار ایجاد شده باشد، زمانی که علائم خاصی را نشان دهد، احتمالا زخم دیابتی است. این علائم عبارتند از: عفونت های چرکی، بوی بد، وجود بافت های سیاه رنگ و مرده. توجه کنید که در صورت اطلاع یافتن در این مرحله حتما باید به کلینیک های مرتبط با زخم مراجعه نموده و از مراقبت های ویژه بهره مند شوید.