زالو درمانی برای زخم پای دیابتی
زالو درمانی برای درمان زخم دیابت یکی از روش های سنتی درمان زخم پای دیابتی است. اکثر روش های سنتی مانند زالو درمانی برای بیماران زخم دیابتی در کنار رعایت رژیم غذایی و استفاده از روش های نوین پاسخگو می باشند. در اکثر درمان های تلفیقی طب مدرن و سنتی در درمان دیابتی، می توان مشاهده کرد که وضعیت عمومی بیماران بعد از هفته ی سوم تا پنجم به صورت ملموس بهبود یافته است برای مثال در درمان دیابت، علائم حیاتی و قند خون بیماران بسیار کنترل شده و در محدوده ی نرمال ثبت شده است. به همین ترتیب، در درمان زخم پای دیابتی با استفاده از روش زالو درمانی، عفونت و التهاب زخم پای بیمار دیابتی، بین چهل تا شصت روز پس از شروع درمان به طور کامل بهبود پیدا می کند.
بیشتر بخوانید : درمان زخم پای دیابتی
موضوع بسیار مورد توجه این است که در درمان هایی مانند زالو درمانی برای زخم پای دیابتی، حتما باید زیر نظر پزشک زخم و با تجویز متخصص انجام گیرد ورژیم غذایی باید در نظر گرفته شود. برای مثال:
- کم کردن ترشیجات
- پرهیز از خوردن غذاهای فست فودی
- پرهیز از پرخوری و زیاده روی
- پرهیز از کم خوری
- مصرف سبزیجات مختلف
- مصرف فیبر
- تنظیم ساعت های خواب
شیوه ی زالو درمانی
زالو درمانی زخم دیابتی به این صورت است که پزشک معالج پس از بررسی شرایط بیمار، پس از اطمینان از این که بیمار منع استفاده از زالو برای درمان زخم پای دیابتی ندارد، زالوهای استریل با اندازه ی متوسط و ریز را داخل و اطراف زخم قرار می دهد. طول درمان چیزی بین 7 تا 10 جلسه به طول می انجامد.
مواردی که پزشک باید برای زالو درمانی به آنها توجه کند عبارت است از:
- بیمار کمخونی نداشته باشد
- بیمار دچار کم آبی بدن نباشد
- فاصله ی جلسات برای زالو درمانی رعایت شود.
- سیستم ایمنی بدن بیمار بالا باشد
- بدن بیمار قوی بازسازی از بدن خود را داشته باشد.
- برای بیماران ضعیف تر از زالوهای کوچکتر استفاده شود.
- در صورت نیاز عمل دبریدمان قبل از زالودرمانی انجام شود.
- محیط زخم برای قرار دادن زالو روی آن ها آماده باشد.
موارد منع انجام زالو درمانی
در صورتی که زالو درمانی توسط افراد غیر متخصص و غیر پزشک انجام شود، می تواند منجر به عفونت شدید و التهاب زیاد زخم دیابتی شود. در نتیجه زخم بیمار وخیم تر می شود و دردسر های بیشتری برای او به وجود می آید.
موارد کلی منع زالو درمانی عبارتند از :
- بیماری های بدخیم با ریسک بالا
- استرس و ترس بسیار شدید هنگام برخورد با زالو
- دوره قاعدگی خانم ها
- آلرژی شدید و یا سابقه آنافیلاكسی
- آلرژی به مواد فعال زالو
- افرادی که اخیرا جراحی هایی داشته اند وجود مشکلات انعقادی خون (هموفیلی، كمبود پلاكت و … )
- مصرف همزمان داروهای ضد انعقادی مثل آسپرین، وارفارین، و ….
- كم خونی شدید
- حاملگی و شیردهی
- افراد با وضعیت مزاجی بد و نامناسب
بهبود زخم دیابتی با زالو
در یک تحقیق بر روی 20 بیمار دارای زخم پای دیابتی که با استفاده از رعایت پروتکل های پزشکی و آزمایشات فراوان از جمله قند خون و میزان عفونت، روی بیماران صورت گرفت. وجه مشترک همه ی این بیماران این بود که بدن هیچ کدام از آن ها به درمان های رایج درمان زخم پای دیابتی جواب نداده بود و برای همه ی آن ها، قطع پای دیابتی یا آمپوتاسیون تجویز شده بود.
با این حال زخم این بیماران از لحاظ شدت عفونت و التهاب با یکدیگر متفاوت بود. به علاوه اینکه بعضی از بیماران زخم روی پای چپ داشتند و بعضی دیگر روی پای راست.
برای این بیماران پس از اصلاح رژیم غذایی، بررسی داروهای مصرف شده و کنترل قند خون و وکیوم تراپی و ماساژ درمانی صورت گرفت.
سپس زالو درمانی برای بیماران تجویز شد به این صورت که داخل و اطراف زخم هر 3 الی 7 روز یک بار با 10 تا 12 عدد زالوی ریز، متوسط و بزرگ برای 10 جلسه برای بیماران استفاده شد.
بعد از گذشت زمان یک هفته پس از شروع درمان با روش زالو درمانی، بافت گرانولاسیون در زخم های دیابتی تشکیل شد. آثار بهبودی زخمهای بیمار دیابتی، در طول حداکثر دو ماه بسیار مشخص شد.
در نتیجه التهاب و عفونت پای بیماران در محدودە ی چهل تا شصت روز پس از شروع درمان به طور کامل بهبود یافتند.
تاثیر زالو درمانی بر زخم پای دیابتی
زالو درمانی به این صورت است که زالو پس از دریافت خون از بدن بیمار، شروع به ترشح بزاق دهان می کند. این بزاق زالو تاثیر بهبودی بر زخم را دارد.
نکته ی مورد توجه این است که تا زمانی که زالو خونی دریافت نکند، بزاقی نیز ترشح نخواهد کرد. به همین دلیل قبل از شروع زالو درمانی باید بررسی شود که بیمار کم خونی نداشته باشد، قوای بدنی خوبی داشته باشد و بدن او به اندازه ی کافی هیدراته باشد.
- بزاق زالو دارای مواد تاثیر گذار زخم است. این خواص عبارتند از:
- خاصیت ضد التهاب
- ریواسکوالریزاسیون
- خواص ضدمیکروبی
- افزایش دهندە ی جریان خون در زخم دیابتی