نوین ترین روش های درمان زخم های وریدی امروزه بسیار متنوع هستند و آپشن های زیادی را جلوی ما می گذارند. انتخاب بهترین گزینه باید جدی گرفته شود. دلیل این موضوع این است که ممکن است این بیماری به آسیب های جدی تر منجر شود. برای همین در ادامه برایتان لیستی از بهترین داروها برای درمان زخم وریدی را تهیه کرده ایم.
نوین ترین روش های درمان زخم های وریدی با قرص ونوویتال دینه
این دارو برای درمان زخم وریدی بسیار موثر است. بهبود نارسایی مزمن شبکه سیاهرگی و رفع عوارض آن از قبیل اِدِم، خارش، درد و احساس سنگینی در پاها، گرفتگی عضله ساق پا
تقویت دیواره عروق و همچنین پیشگیری از تضعیف آن (پیشگیری و بهبود واریس و هموروئید)
حاوی عصاره شاه بلوط هندی
درباره قرص ونوویتال دینه
قرص ونوویتال دینه قرصی گیاهی مناسب سلامت قلب و عروق و تقویت دیواره عروق است. براساس آزمایشات به عمل آمده، عصاره دانه شاه بلوط هندی با اثر کاهش نفوذپذیری عروق و بهبود جریان برگشتی خون سیاهرگی و کاهش آنزیم های لیزوزومی، مانع شکسته شدن موکوپلی ساکاریدهای دیواره مویرگ ها می گردد. همچنین از تشکیل کیسه های سیاهرگی هموروئید و واریس جلوگیری به عمل می آورد. و با ممانعت از انتقال پروتئین، الکترولیت ها و آب به فضای میان بافتی، مانع ایجاد اِدِم در بافت ها می گردد. بنابراین در ترومای شدید مغز و جمجمه، جراحت تروماتیک سر و جلوگیری و درمان اِدِم بعد از تروما و جراحی کاربرد دارد. مطالعات همچنین تاثیر چشمگیر عصاره دانه این گیاه در بهبود و درمان فلبیت، ترومبوفلبیت و فلبوترومبوز را نشان می دهند.
این عصاره با تقویت مویرگ ها و رگ های خونی، نه تنها از ابتلا به بیماری هایی مانند واریس و هموروئید جلوگیری می نماید. بلکه با بازسازی جراحات و التهابات عروق و استحکام دیواره رگ های ضعیف، موجب تسریع درمان می شود.
Mechanical Treatment
در تحقیقی دیگر نشان داده شده است که فشار منفی موضعی، با نام دیگر vacuum-assisted closure ، در مقایسه با ژل هیدروکلوئیدی و گاز برای هر مدل زخم، بسیار به کاهش عمق زخم و کاه
ش سطح آن کمک می کنند. ولی در این تحقیق گفته نشده است که آیا این درمان، تاثیری روی سرعت بهبود زخم هم دارد یا نه.
درمان زخم وریدی با پنتوکسی فیلین (PENTOXIFYLLINE)
پنتوکسی فیلین (Pentoxifylline) یا ترنتال یک دارو برای جلوگیری از تجمع پلاکت ها است، که viscosity یا چسبندگی خون را کاهش می دهد و به نوبه خود، گردش خون را بهبود می بخشد. نشان داده شده است که پنتوکسی فیلین (400 میلی گرم سه بار در روز) یک درمان کمکی موثر برای زخم های وریدی است که در کنار درمان فشرده سازی اضافه می شود.
همچنین پنتوکسی فیلین ممکن است به عنوان یک درمان تنها ( مونوتراپی ) در بیمارانی که قادر به تحمل بانداژ فشاری نیستند، مفید باشد. شایعترین عوارض جانبی این دارو می تواند اسهال، استفراغ، دل درد و از دست دادن اشتها باشد.
آسپرین (ASPIRIN)
روشی که در ادامه می گوییم یکی از نوین ترین روش های درمان زخم های وریدی به حساب می آید. ثابت شده است که آسپرین (300 میلی گرم در روز) همراه با بانداژ فشرده سازی درمانی، در مقایسه با درمان فشرده سازی به تنهایی، باعث سرعت در بهبودی زخم و کاهش اندازه زخم می شود، به طور کلی، مصرف آسپرین در کنار باندهای فشاری در درمان زخم وریدی بسیار کمک می کند ( تا زمانی که پزشک دستور منع استفاده از آن را ندهد.)
ایلوپروست
پروستاسیکلین ایلوپروست مصنوعی یک باز کننده عروق است که از تجمع پلاکت ها جلوگیری می کند. بر اساس یک مطالعه ی علمی، ایلوپروست که در کنار درمان فشرده سازی الاستیک مورد استفاده قرار گرفت، مدت زمان بهبودی زخم های وریدی را به طور قابل توجهی کاهش می دهد.
درمان زخم وریدی با زینک (ORAL ZINC)
روی یک فلز کمیاب است که دارای اثرات ضد التهابی بسیار خوبی است. نشان داده شده است که زینک خوراکی باعث کاهش زمان بهبودی در بیماران مبتلا به سینوس پیلونیدال (pilonidal sinus) می شود. با این حال، در متاآنالیز 6 تحقیق اخیر، مشخص شده است که زینک خوراکی هیچ تاثیری مفیدی در درمان زخم های وریدی ندارد.
ANTIBIOTICS/ANTISEPTICS
تجمع باکتریایی و عفونت های باکتریایی در زخم های وریدی شایع است و سرعت بهبود زخم را بسیار کند می کند.
آنتی بیوتیک خوراکی فقط در موارد مشکوک به سلولیت برای درمان زخم وریدی توصیه می شود.
درمان اکسیژن HYPERBARIC برای درمان زخم وریدی
اکسیژن تراپی هایپرباریک در بهبود زخم پای دیابتی، به دلیل اثرات ضد التهابی و ضد باکتریایی و دیگر مزایای آن به عنوان درمان کمکی برای بهبود مزمن زخم نیز مصرف می شود. با این حال، اطلاعات کمی در دست داریم که آیا درمان مناسبی برای زخم های وریدی هم می باشد یا خیر ؟
درمان زخم وریدی با جراحی
به طور کلی ، زخم های حاد (مدت سه ماه یا کمتر) 71 تا 80 درصد احتمال بهبودی دارند ، در حالی که زخم های مزمن پس از شش ماه درمان فقط 22 درصد احتمال بهبودی دارند. با توجه به نرخ بهبودی ضعیف در زخم های مزمن، ارزیابی و مدیریت جراحی در بیماران مبتلا به زخم وریدی که مقاوم به درمان هستند ، باید مورد توجه قرار گیرد.
دبریمان (DEBRIDEMENT)
مدت هاست که برای بهبودی زخم ها از شیوه ی برداشتن بافت نکروتیک و درگیر با باکتری از طریق دبریدمان استفاده می شود. این عمل دبریدمان ممکن است از طریق تیغ جراحی، آنزیم، بیولوژیکی (یعنی استفاده از لارو) یا اتولیتیک باشد. با این حال، زخمهای دارای بافت نکروز ، باید از نظر پزشک ارزیابی شوند زیرا زخم های وریدی بندرت نیاز به دبریدمان دارند.
پیوند پوست (SKIN GRAFTING)
از پیوند پوست انسان ممکن است برای بیمارانی که زخمهای وریدی بزرگ یا مقاوم دارند استفاده شود. این عمل با پیوند آلوگرافت (پوست یا سلولهای گرفته شده از بدن بیمار و پیوند به محل دیگر پوست همان بیمار) ، آلوگرافت (پوست یا سلولهای گرفته شده از شخص دیگر) یا پوست مصنوعی (معادل پوست انسان) انجام می شود.
با این حال ، در صورتی که بیمار به ادم مبتلا باشد، و عامل زمینه ای وریدی رفع نشود ، پیوند پوست به طور کلی موثر نیست.
جراحی کاهش رفلاکس وریدی (SURGERY FOR VENOUS INSUFFICIENCY)
جراحی کاهش رفلاکس وریدی ، برای بهبودی سریع و جلوگیری از عود دوباره ی زخم انجام می شود. گزینه های جراحی برای درمان نارسایی وریدی شامل:
- فرسایش ورید صافن
- قطع رگهای سوراخ کننده با جراحی آندوسکوپی.
- درمان انسداد ورید ایلیاک با استنت گذاری
- از بین بردن وریدهای سطحی تخریب شده با فلبکتومی
- از بین بردن وریدهای سطحی تخریب شده با استریپینگ
- از بین بردن وریدهای سطحی تخریب شده با اسکلروتراپی یا لیزر درمانی
درمان زخم وریدی با استفاده از بالابر پا
زمانی که فردی در حال درمان برای بهبود زخم های وریدی در پاهایش با استفاده از نوین ترین روش های درمان زخم های وریدی می باشد، استفاده از یک ارتفاع استاندارد، همراه با درمان فشرده سازی، لازم است. استاندارد بالا نگه داشتن پا به این صورت است که پاها را بالاتر از سطح قلب با هدف کاهش فشار روی عروق پا و بهبود گردش خون و اکسیژن رسانی به بافت ها توسط خون انجام می شود. این عمل علاوه بر بهبود گردش خون، به کاهش فشار روی غدد لنفاوی نیز کمک می کند. در تحقیقی مشخص شده است که قراردادن پا در ارتفاع 45 درجه، سه یا چهار بار در روز، به مدت 30 دقیقه بسیار روی جریان درون رگ ها موثر است.
پوشش زخم های وریدی
برای پوشش زخم ها اغلب از پانسمان های فشاری استفاده می شود تا بهبودی سریع تری داشته باشند و از چسبیدن باند به زخم جلوگیری کند. طیف گسترده ای از پانسمان ها در بازار موجود است که می توان از هیدروکلوئیدها، فوم ها ، هیدروژل ها مثل خمیرها، و پانسمان های غیرچسبنده ساده نام برد. پانسمانی از پانسمان دیگر بهتر نیست و بیمار می تواند برای زخم وریدی با توجه به هزینه، سهولت استفاده و ترجیح بیمار و پزشک، پانسمان فشاری خود را انتخاب کند.