جراحات سوختگی باعث از بین رفتن سد دفاعی پوست و ایجاد اختلال در دفاع موضعی میزبان زمینه مساعدی را در بروز عفونتهای جلدی فراهم می نماید به نحوی که حتی در صورت استفاده از داروهای ضد باکتریایی موضـعی نیـز کلونیزاسیون باکتری اجتناب ناپذیر است.[1]
کاهش جریان خون به سطح زخم کـه بـه علـت صدمه عروق ناشی از سوختگی ایجاد می شود نیـز دفـاع موضعی را بیشتر مختل می کند. به علاوه كه گلبولهای سفید خون در نبود سطح کافی اکسیژن بافتی قادر به نابود كردن نيستند باکتریها از بین برند
با توجه بـه ایـن مسئله اطلاع از زمان کلونیزاسیون و نوع باکتری های آلوده كننده زخم سوختگی در پیشگیری از این عفونتهای بیمارستانی نقش مهمی دارد.
بنابراین در این مطالعه تلاش شده تا با تعیین شایعترین باکتری های آلوده كننده در زخم های سوختگی و زمـان کلونیزاسیون این باکتری ها اطلاعات کافی جهت پیشنهاد راهکارهای پیشگیری و درمان را ارائه نماییم. [2]
همانگونه كه در این مطالعـه مـشاهده شـ د باکتری پسودوموناس آئروژینوزا بــا فراوانی 31.7% شایعترین باکتری آلوده كننده جراحت سوختگی و مهمتـرین عامـل عفونـت زخـم سـوختگی بـود.
مـشابه ایـن وضـعیت در بسیاری از مطالعات دیگر که در این زمینه انجام شده نیـز گزارش شده است. [3]
هرچند در موارد معدودی نیـز کلونیزاسیون كمتر زخم هـا بـا سودوموناس آئروژینوزا مشاهده شده است برای مثال در مطالعه ویندنز و همكاران شیوع این باكتری /۹% ۱۰ گزارش شده است. اسـتافیلوكوكوس اورئـوس در مطالعـه مـا در رتبـه بعــدی از نظــر شیوع به عنــوان آلــوده كننده زخــم هــای سوختگی قرار گرفته است . این یافته با گزارشات بسیاری كه استافیلوكوكوس اورئوس را بعنـوان شـایعترین باكتری عامـل عفونـت اعـلام داشته اند متفاوت است [4] و این خود نیاز به بررسی و تحقیق دقیق تری دارد.
آسینتوباكتر و كلبسیلا پنومونیـه در ایـن مطالعـه پـس از استافیلوكوكوس اورئوس به عنـوان شایعترین باکتری آلوده کننده زخمهای سوختگی شناســایی شده اســت کــه در گزارشات دیگر نیز از هر دو به عنوان باکتری های شایع ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی یاد شـده اسـت [5]
برای مثال در پژوهش انجـام شـده توسـط صلاح ناصر در مصر شیوع كلبسیلا پنومونیـه در زخم هـای سوختگی 15.2% بوده است كـه از میـزان مشاهده شده در مطالعه حاضر %۹/۵۹ قدری بالاتر است [5] جالب توجه است كه در برخی گزارشات دیگر نیـز کلبسیلا پنومونیه را در زخمهای سوختگی حتـی شایعتر از پسودوموناس آئروژینوزا است و به عبارتی به عنوان شایعترین باکتری گرم منفی آلوده كننده زخم های سوختگی گزارش نموده اند.
میـزان مطالعـه ایـن در شیوع اشرشیا کلی و پروتئوس به ترتیب حدود ۱/۵ و % ۰/۸۷ % ملاحظه شده كه با توجه بـه کـسب نتایج مشابه در دیگـر مطالعات کـه شیوع اشرشیا کلی را كمتر از ۵ %و شیوع پروتئوس را كمتر از ۱ %گزارش نموده اند به نظر می رسد. [6]
در بیمارستان ما این باکتری ها نقش مهمی در ایجاد عفونت در زخمهای سوختگی ندارند و بجاست كه بـا شناسایی علل این مسئله از شیوع این بـا كتری هـا پیشگیری نمود .
در مطالعه حاضر استافیلوكوكوس های كواگولاز منفي شیوع نسبتا پایینی 39.6% داشت كه این یافته مشابه نتایج مطالعات متعددی اسـت كه بیماریزایی استافیلوكوكوس های کواگولاز منفی را به عنوان عاملی در عفونتهای سوختگی زیـر سوال می برد. هر چنــــد بایــــد مطالعــــاتی را کــــه ایــــن استافیلوكوكوس ها را به عنوان عامل مهمی در عفونت زخمهای سوختگی اعـلام داشته انـد و بـر اهمیـت ایـن باکتری در ایجاد عفونت در بیماران سوختگی كه به نـوعی دچار اختلال در سیستم های دفاعی هستند تاکید دارند از دور تحت داشـت.[7]
در این پژوهش بر خلاف برخی گزارشات دیگـر انتروكوكوس فكاليس شیوع کمی در زخم های سوختگی داشت كه با تو چـه بـه مقاومـت روز افزون ایـن باکتری نسبت به آنتی بیوتیکها جای خوشحالی دارد [8]
منابع:
[1] Vindenes and Bjerknes 1995; Monafo and Freedman 1987
[2] 1992 al et Manson
[3] Song et al. 2001; McManus et al. 1985a; Husain et al. 1989; Karyoute 1989; Lari and Alaghehbandan 2000; 2003. al et Nasser
[4] Groohi et al. 2002; Vindenes and Bjerknes 1995; Pruitt and McManus 1984; Lawrence 1985; McManus et al. 1985b; Rastegar Lari 2000. al et
[5] Nasser 2003. al et
[6] Ozumba and Jiburum 2000; Nasser et al 2003; Atoyebi et al. 1992
[7] and Bjerknes 1995; Gang et al. 2000
[8] Karyoute 1989; Jones et al. 1986; Law et al. 1994; Spera and Tarber 199285;