چه کنیم پایمان قطع نشود ؟
برای جلوگیری از قطع شدن پا در بیماران دیابتی، بهتر است رعایت مراقبتهایی مثل زیر باشد:
نظم در مراقبت و درمان دیابت برقرار شود و از طریق اندازه گیری دقیق قند خون، داروهای دیابتی به موقع مصرف شوند.
بهداشت پوست پاها بسیار مهم است. پوست پاها باید همیشه تمیز باشد و در صورت ابتلا به عفونت، باید بلافاصله درمان شود.
استفاده از کفشهای مرتبط با دیابت که به پا انعطاف میدهند، پایه پشتیبان دارند، نرم و بدون خیاطی و رویههای برافراشته هستند، با کفپاکنهای مرتبط با دیابت که از زخمزدگی و فشار ناشی از قسمتهای کفپاکن میکاهد.
برای جلوگیری از ترشحات و تعریق پا، از روی کفش داخلی یا شلنگ خاص استفاده کنید.
در صورت دیدن هرگونه علائم نامطلوب در پاهای خود، به پزشک مراجعه کنید.
نگهداری و کنترل وزن، و فعالیتهای ورزشی منظم، مانند پیادهروی و بدنسازی نیز به شدت مفید هستند.
در نهایت، مراقبت و پایبندی به توصیههای پزشک و متخصصین پوست از جمله مراقبت از پوست پاها، مانند برش ناخنها، پوشیدن کفشهای مناسب و … به شدت مهم است.
راه های پیشگیری قطع پا
قطع پا به دلیل بیماری دیابتی میتواند پیش بیاید. برای پیشگیری از این امر باید به نکات زیر توجه کنید:
کنترل بیماری دیابت: برای جلوگیری از قطع پا باید بیماری دیابت خود را کنترل کنید. این شامل نظارت دقیق بر سطح قند خون، خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم است.
پای خود را نگه دارید: برای پیشگیری از زخمها و التهابات، باید پای خود را نظافت کنید، پوست پای خود را کاملاً خشک کنید و از استفاده از شیبدار و نوک تیز خودداری کنید.
استفاده از کفش مناسب: از کفش مناسب استفاده کنید که مناسب برای پای دیابتی شما باشد. این کفشها باید ساختار مناسبی داشته باشند و پاها را به خوبی پوشش دهند.
با دکتر مشاوره کنید: با دکتر خود مشورت کنید و نظرات و توصیه هایی که برای پیشگیری از قطع پا میتواند مفید باشد را از او بخواهید. همچنین، برای ارزیابی و درمان مشکلات پای دیابتی خود، به متخصصین پای دیابتی مراجعه کنید.
سبک زندگی افراد مسن برای پیشگیری باید به چه شکل باشد ؟
سبک زندگی سالم و فعال میتواند به پیشگیری از بیماریها و افزایش طول عمر در افراد مسن کمک کند. به طور کلی، چند نکته کلی برای سبک زندگی سالم در سنین بالاتر عبارتند از:
تغذیه سالم: مصرف مواد غذایی سالم که از میوهها، سبزیجات، غلات کامل و محصولات لبنی تشکیل شده است، به پیشگیری از بیماریهایی مانند دیابت، بیماریهای قلبی عروقی و سرطان کمک میکند.
فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم و ملایم مانند پیادهروی، شنا، تنیس و جیمناستیک برای بهبود سلامت جسمی و ذهنی در افراد مسن بسیار مفید است.
حفظ وزن سالم: حفظ وزن سالم برای پیشگیری از بیماریهایی مانند دیابت، بیماریهای قلبی عروقی و بیماریهای مرتبط با چربی در افراد مسن بسیار مهم است.
خواب به مدت کافی: برای حفظ سلامت و پیشگیری از بیماریها، افراد مسن باید به مدت حداقل ۷ تا ۸ ساعت در شب بخوابند.
مدیریت استرس: شناخت و مدیریت استرس به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای پیشگیری از بیماریهای روانی و جسمی در افراد مسن بسیار مهم است.
مراقبت از پوست و مو: مراقبت از پوست و مو با استفاده از مواد طبیعی و محافظت از پوست در برابر آفتاب و باد میتواند به پیشگیری از بیماریهای پوستی و خشکی پوست کمک کند.
بهترین روش های خانگی برای پیشگیری از قطع پا
پیشگیری از قطع پا در دیابت به طور کلی به دو دسته پیشگیری اولیه و ثانویه تقسیم میشود. پیشگیری اولیه برای کاهش ریسک بروز قطع پا باید از قبل آغاز شود و شامل رعایت رژیم غذایی، ورزش منظم، کنترل قند خون، مراجعه به پزشک در صورت وجود علائم و درمان بیماریهای همراه با دیابت است.
همچنین برخی روشهای خانگی نیز برای پیشگیری از قطع پا در دیابت مطرح شدهاند که عبارتند از:
۱. رعایت بهداشت پوست و پا: رعایت بهداشت پوست پا از ضروریاتی است که برای جلوگیری از بروز زخم و التهاب در پا لازم است. این شامل شستشوی منظم پا با آب و صابون ملایم و خشک کردن کامل پا به خصوص بین انگشتان پا میشود.
۲. استفاده از کفش مناسب: استفاده از کفشی با زیره پهن و نرم و بافتهای نسبتاً نرم، جلوگیری از فشارهای ناهموار بر روی پا و جلوگیری از صدمات بیشتر به پاست.
۳. استفاده از شلنگ و کفشک: استفاده از شلنگ و کفشک برای حفاظت از پا در برابر فشارهای بیشتر و آسیبهای ناشی از پیادهروی و حرکت میتواند موثر باشد.
۴. ماساژ پا: ماساژ پا بهخصوص با استفاده از روغنهای طبیعی نظیر روغن نارگیل، روغن زیتون و روغن خراطی برای بهبود گردش خون و افزایش تغذیه بافتهای پا مفید است.
چند درصد از بیماران دیابتی نوع ۱ قطع عضو دارند ؟
قطع عضو در بیماران دیابتی نوع ۱ بسیار کمتر از بیماران دیابتی نوع ۲ است. در بیماران دیابتی نوع ۱، اگر کنترل قند خون به خوبی انجام شود، شانس قطع عضو کمتر میشود. با این حال، همچنان این امر اتفاق میافتد و براساس گزارشات، حدود ۱ تا ۵ درصد از بیماران دیابتی نوع ۱ قطع عضو دارند.