درمان زخم دیابتی

درمان زخم دیابتی یکی از مهمترین موتردی است که باید سریع پس از مشاهده اولین علایم زخم دیابتی شروع شود. دیابت ، بیماری ای متابولیک است که با افزایش گلوکز خون همراه است و تقریبا در تمام دنیا شیوع بالایی داشته و به سرعت درحال گسترش یافتن است . یکی از مشکلات شایع این افراد و مهم ترین عوارض بیماری دیابت ، به وجود آمدن زخم دیابتی و پیامدهای آن است.
زخم‌ها در نتیجه تجزیه بافت پوست و ظاهر شدن لایه‌های زیرین آن ایجاد می‌شوند. این زخم ها در تمام نقاط بدن میتواندد ایجاد شوند اما محل اغلب آن ها در زیر شست و سینه پا شایع است و می‌توانند تا حد استخوان‌ها پاهای شما را تحت تاثیر قرار دهند. به همین دلیل هم باید درمان زخم دیابتی را جدی گرفت.
این زخم ها کیفیت زندگی بیماران دیابتی را کاهش می دهد و دغدغه ی اصلی متخصصان عفونی، دیابتولوژیست ها، جراحان و کارشناسان زخم این است تا این مشکل را تاحد امکان رفع ، و از قطع عضو و مرگ بیماران جلوگیری کنند.
زخم دیابتی به عنوان یک عامل مهم در مرگ و میر بیماران دیابتی در نظر گرفته می شود.

به این نکته توجه کنید درمان زخم دیابتی را هرگز در منزل انجام ندهید.

علل ایجاد زخم دیابتی

  1. کاهش جریان خون در درمان زخم دیابتی: افراد با دیابت معمولاً دچار مشکلات در عروق خونی می‌شوند که می‌تواند منجر به کاهش جریان خون به پاها شود. این باعث کمبود اکسیژن و مواد غذایی در بافت‌های پا می‌شود و زخم‌های دیابتی را ایجاد می‌کند.
  2. اختلالات عصبی: دیابت می‌تواند عصب‌های پا را تحت تأثیر قرار داده و احساس درد، گرمی، سرما، فشار و غیره را کاهش دهد. این مشکل می‌تواند باعث عدم توجه به زخم‌ها و آسیب‌های پا شود، که ممکن است به تاخیر در درمان و تشدید مشکلات منجر شود.
  3. عفونت: به دلیل ضعف سیستم ایمنی در برخی افراد با دیابت، احتمال بروز عفونت در زخم‌ها بالا می‌رود، و این می‌تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند.
  4. فشار و اصطکاکنواحیی از پا که به شدت فشار می‌بینند، مانند مقابله با کفش‌های نامناسب یا استفاده از اشیاء تنگ کننده، می‌توانند زخم‌های دیابتی را ایجاد کنند.

تفاوت درمان زخم دیابتی در بیماران مبتلا به نوع یک و نوع دو دیابت

درمان زخم پا دیابتی در بیماران دیابتی نوع یک و نوع 2 ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد، به ویژه به دلیل تفاوت‌های در مکانیسم‌ها و شرایط هر دو نوع دیابت. در ادامه، مقایسه‌ای از درمان زخم پا دیابتی در بیماران دیابتی نوع یک و نوع 2 آورده شده است:

  • دیابت نوع یک: بیماران دیابت نوع یک نیاز به تزریق انسولین روزانه دارند و برای مدیریت قند خون خود به تزریق انسولین و داروهای خوراکی احتیاج دارند. این بیماران باید قند خون خود را به طور منظم اندازه‌گیری کنند و جلوی هرگونه تغییر ناگهانی آن را بگیرند.
  • دیابت نوع دو: بعضی از بیماران دیابت نوع دو می‌توانند از داروهای خوراکی استفاده کنند که به افزایش حساسیت بدن به انسولین کمک می‌کنند. در موارد پیشرفته‌تر، برخی از بیماران ممکن است به تزریق انسولین نیاز داشته باشند. این مورد در درمان زخم دیابتی نوع دو کمک زیادی می کند.
  • دیابت نوع یک: در دیابت نوع یک مقاومت به انسولین وجود ندارد؛ زیرا بدن‌شان قادر به تولید انسولین به‌طور کامل توقف می‌کند.
  • دیابت نوع دو: در دیابت نوع دو افراد ممکن است به مرور زمان مقاومت به انسولین پیدا کنند و این می‌تواند منجر به افزایش نیاز به انسولین یا داروهای خوراکی شود.
  • دیابت نوع یک: بیماران با دیابت نوع یک معمولاً از اختلالات عروقی و عصبی کمتری در مقایسه با دیابت نوع دو رنج می‌برند.
  • دیابت نوع دو: در دیابت نوع دو اختلالات عروقی و عصبی معمولاً شایع‌تر هستند و ممکن است بر تاثیرات و شدت زخم‌ها تاثیر بگذارند. ددرمان زخم دیابتی پا در این نوع افراد بیشتر انجام می گیرد.
  • دیابت نوع یک: در دیابت نوع یک، زخم‌ها معمولاً بیشتر به شکل زخم‌های نوروپاتیک (به دلیل عصبی‌بودن) ایجاد می‌شوند. نوروپاتیک نوعی زخم عصبی است که عصب های بدن در این نوع زخم مورد حمله قرار می گیرند و آسیب می بینند. 
  • دیابت نوع دو: در دیابت نوع دو، زخم‌ها ممکن است ناشی از اختلالات عروقی و عصبی باشند و شاید هم به شکل زخم‌های نوروپاتیک باشند. پیشنهاد می شود برای درمان زخم دیابتی این افراد با دیدین اولین علائم به پزشک رجوع کنید و روند درمان را به تعویق نیندازید. 
  • دیابت نوع یک: در دیابت نوع یک کنترل دقیق قند خون از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا هر اختلال در تزریق انسولین و یا مصرف قند خون می‌تواند تأثیرات جدی داشته باشد.
  • دیابت نوع دو: در دیابت نوع دو نیز کنترل قند خون مهم است، اما ممکن است بتوان با داروها و تغییر در رژیم غذایی، تاثیرات زیادی را بر قند خون داشت. درمان زخم پا در این نوع دیابت بسیار راحت تر از سایر دیابت ها می باشد. ولی با این حال باز هم باید روند درمان جدی گرفته شود. 

به هر حال، هر دو نوع دیابت نیازمند مدیریت منظم قند خون، مراقبت‌های پای منظم، و کنترل دقیق زخم‌های پا هستند تا جلوی عوارض جدی مرتبط با زخم‌های دیابتی گرفته شود. بهتر است بیماران با دیابت به صورت منظم با پزشک خود مشورت کنند تا برنامه درمانی مناسب برای نوع خود انتخاب کنند.

نمونه درمان زخم کف پای دیابتی در کلینیک نیلسار

پاسخ ها به پرسش ها درباره درمان زخم دیابتی

هزینه‌های درمان زخم دیابتی بستگی به عوامل زیادی دارد. این هزینه‌ها به تعداد جلساتی که فرد بیمار نیازمند مراجعه است، روش درمان و … بستگی دارد. با این حال هر چه درمان زخم پای دیابتی به تعویق بیفتد، وضعیت آحاد تر می‌شود و طول درمان آن نیز افزایش می‌یابد و هزینه‌های درمان نیز بالاتر می رود. در نتیجه برای جلوگیری از طولانی شدن زمان درمان و بالاتر رفتن هزینه‌های آن لازم است که به محض مشاهده ی زخم، برای درمان به کلینیک های درمان زخم مراجعه کنید.
در آخر می‌توان گفت که هزینه ی درمان زخم برای هر فردی متفاوت است و بسته به میزان و شدت زخم آن فرد دارد.
  • هر کسی که دیابت دارد ممکن است به زخم پا مبتلا شود.  مردان و زنان مسن بیشتر در معرض ابتلا به زخم هستند. افرادی که از انسولین استفاده می کنند و قند خون سه ماه آنها از رنج نرمال بیشتر است ، مانند بیماران مبتلا به بیماری کلیوی، چشمی و قلبی مرتبط با دیابت، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زخم پا هستند.

  • اولین قدرم در درمان زخم پای دیابتی پیشگیری از عفونت است
  • برداشتن فشار از ناحیه زخم
  • برداشتن پوست و بافت مرده به نام “دبریدمان”
  • استفاده از دارو یا پانسمان برای زخم
  • مدیریت وکنترل قند خون

دیابت می‌تواند بر روی انگشتان پا به طور معمول زخم‌هایی ایجاد کند که به عنوان زخم‌های دیابتی شناخته می‌شوند. این زخم‌ها ممکن است به دلیل کاهش جریان خون، ایجاد ترشحات و عفونت در افراد دیابتی رخ دهند. در زیر به برخی از نوع زخم‌های دیابتی در انگشتان پا اشاره می‌کنم:

    1. زخم نروژنیک (نوروپاتیک): در افراد دیابتی، اعصاب ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند و به علت کاهش حساسیت عصبی، زخم‌های نروژنیک ایجاد شوند. این نوع زخم‌ها اغلب در مناطقی که فشار زیادی در آنها وجود دارد (مانند زیر انگشتان و بین انگشتان) پیدا می‌شوند. بدون درد یا علائم قابل توجه دیگری ممکن است بروز کنند.
    2. زخم عروقی: دیابت می‌تواند باعث آسیب به عروق خونی شود و تداخل در جریان خون به انگشتان پا ایجاد کند. نقص در جریان خون می‌تواند باعث تشکیل زخم‌های عروقی در انگشتان پا شود که به طور معمول در مواردی که از آنها خونرسانی ضعیف است، ظاهر می‌شوند.
    3. زخم نوروایسکمیک: زخم‌های دیابتی ممکن است آسیب دیده و عفونی شوند. دیابت باعث ضعف سیستم ایمنی شخص می‌شود و درمان زخم‌ها را دشوارتر می‌کند. عفونت‌های زخمی می‌توانند تبدیل به عفونت جدی تر شوند و در صورت عدم درمان مناسب، عوارض جدی را به همراه داشته باشند.
  • تاول‌های روی انگشت پا (تاول‌های دیابتی) می‌توانند در برخی موارد مرتبط با دیابت باشند، اما این نشانه تنها برای خود دیابت قابل استنباط نیست و ممکن است علت دیگری هم داشته باشد.

    دیابت می‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم تأثیری بر روی پاها داشته باشد. افراد مبتلا به دیابت معمولاً به علت اختلال در تولید و یا استفاده از هورمون انسولین، سطح قند خون بالا دارند. این وضعیت بیماری می‌تواند به مشکلات عروقی و اعصابی منجر شود که در برخی افراد با تاول‌های روی انگشت پا و مشکلات دیگر مانند زخم‌های دیابتی همراه است.

    تاول‌های روی انگشت پا در افراد دیابتی ناشی از اختلالات عروقی می‌باشند. افزایش قند خون بالا در طولانی‌مدت می‌تواند به خشکی و ضعف عروق کمک کند و باعث کاهش جریان خون به پاها شود. این وضعیت باعث می‌شود که پاها نتوانند به طور کافی اکسیژن و مواد غذایی را دریافت کنند که منجر به تاول‌های روی انگشت پا می‌شود.

    انگشت پای دیابتی تحت درمان

  • آسیب اولیه: این مرحله به وقوع پیوستن عامل آسیب‌زا، مانند بریدگی، ساییدگی، یا ضربه به انگشت اشاره دارد. در این مرحله، پوست به طور معمول مجروح می‌شود و منطقه مورد آسیب به خونرسانی می‌شود.
  • التهاب اولیه: در این مرحله، بدن برای بهبود آسیب، به جریان می‌اندازد و فرایند التهابی آغاز می‌شود. علائمی مانند قرمزی، درد، و تورم در انگشت آسیب دیده مشاهده می‌شوند. سلول‌های التهابی به منطقه آسیب دیده مهاجرت می‌کنند و فرایندهای التهابی شروع می‌شوند.
  • تشکیل رگ‌های جدید: در این مرحله، بدن تلاش می‌کند تا جریان خون را به منطقه آسیب دیده افزایش دهد. رگ‌های جدید شروع به تشکیل می‌کنند تا جریان خون را به منطقه آسیب دیده راهنمایی کنند و عوامل آشفتگی در این منطقه کاهش یابند.
  • تجدید سلولی: در این مرحله، سلول‌های جدید شروع به تولید می‌شوند تا پوست آسیب دیده را تجدید کنند. این فرایند شامل تولید ماتریکس خارج سلولی، پر کردن خلل‌های باقیمانده، و ترمیم بافت است. تشکیل بافت‌های جدید و جمع شدن زخم انگشت در این مرحله رخ می‌دهد. هرگز درمان زخم دیابتب را به عقب نیندازید.
بهبودی زخم در مراحل اول زخم پای دیابتی بسیار راحت‌تر و سریعتر انجام می شود. با از بین بردن دلایل ایجاد زخم دیابتی مانند فشار و آزمایش‌ها خون می‌توان در روند درمان زخم دیابتی تأثیر گذاشت. هر چه دیرتر برای شروع درمان مراجعه کنید، با موانع بیشتر در بهبود زخم مواجه خواهید شد. عفونت یکی از دلایلی است که زمان بهبودی زخم را کند می کند. با از بین بردن عفونت و کنترل قند خون، می‌توان درمان زخم دیابتی را نیز تسریع نمود.
 
هر یک از روش‌های درمان زخم، بسته به شرایط و وضعیت زخم توسط پزشک متخصص زخم تعیین می‌شود و هر کدام از روش‌ها نیز بسته به اینکه چقد شرایط زخم حاد می باشد، زمان بهبود متفاوتی دارند. روش‌های درمان زخم ها از جمله زخم های دیابتی عبارتند از:
  • وکیوم تراپی
  • گرافت پرده و ژل آمنیون
  • ازون تراپی
  • امواج اولتراسوند
  • آفلودینگ پا
  • کربوکسی تراپی
  • پی آر پی
  • پلاسما تراپی
  • لیزر کم توان
  • فوتوتراپی
  • پانسمان نوین
  • جراحی
  • دبریدمان بافت نکروز

کنترل قند خون، از اصلی‌ترین درمان های زخم های مزمن است و عدم کنترل قند خون عامل اصلی ایجاد زخم های مزمن می باشد. تغذیه ی مناسب در کنار روش‌های درمانی مدرن برای ترمیم بدن بسیار مورد نیاز است. حتماً در تغذیه ی روزانه ی خود از پروتئین فراوان، انواع ویتامین ها و میوه‌ها مصرف کنید.

درمان مناسب بسته به نوع زخم تاثیر زیادی دارد.

سوال خود را از کارشناس درمانی متخصص بپرسید

سلامت خود را با درمان خانگی و غیر تخصصی به خطر نیاندازید

مقایسه درمان زخم در کودکان و افراد مسن

تحمل درمان زخم دیابتی

  • کودکان:کودکان ممکن است از تحمل درمان و مراقبت‌های پزشکی که نیاز به مشارکت و همکاری فعال از آنها می‌طلبد، دچار دشواری باشند. برخلاف بزرگ‌ترها، کودکان معمولاً دارای توجه کوتاه‌مدت‌تری هستند و ممکن است برای طولانی‌مدت از درمان‌ها دوری کنند.
  • افراد مسن: افراد مسن ممکن است به دلیل مشکلات جسمی و ناتوانی‌های فیزیکی، تحمل بهتری نسبت به برخی درمان‌ها داشته باشند. اما ممکن است با چالش‌های دیگری نظیر اختلالات جسمی و کاهش حافظه و توجه مواجه شوند.

نحوه مراقبت زخم:

  • کودکان: مراقبت از زخم پا در کودکان نیاز به شیوه‌های تفهیمی و متناسب با سطح سنی آنها دارد. بهتر است کودکان به‌طور مداوم با اطرافیان و پزشک خود همکاری کنند تا درمان بهینه را انجام دهند.
  • افراد مسن: افراد مسن ممکن است به دلیل کاهش انعطاف‌پذیری جسمی و مشکلات مرتبط با ناپایداری از جانب عروق و عصب‌ها، نیاز به کمک دیگران برای مراقبت و درمان زخم دیابتی پا داشته باشند.

سرعت التیام زخم دیابتی:

  • کودکان: در برخی موارد، زخم‌های کودکان ممکن است سریع‌تر بهبود یابند زیرا کودکان دارای توانایی استمراری نسبتاً بالا برای نمو و تجدید سلول‌ها هستند.
  • افراد مسن: با پیشرفت سن، توانایی نمو و تجدید سلول‌ها کاهش می‌یابد و این ممکن است باعث کاهش سرعت التیام زخم‌ها در افراد مسن شود.

امکان عفونت در زخم پای دیابتی:

  • کودکان: کودکان به دلیل فعالیت بدنی بیشتر و سطح ایمنی بالاتر ممکن است به طور کلی در برابر عفونت‌ها مقاوم‌تر باشند.
  • افراد مسن: با پیشرفت سن، سیستم ایمنی ضعیف‌تر می‌شود و احتمال ابتلا به عفونت‌ها در افراد مسن افزایش می‌یابد.

نیاز به مدیریت بیشتر:

  • کودکان: کودکان به دلیل رشد و تغییرات پیوسته سطح سنی، نیاز به مدیریت مستمر و تغییرات در درمان‌های خود دارند.
  • افراد مسن: با پیشرفت سن، نیاز به مدیریت مسائل پزشکی و درمان‌ زخم دیابتی ممکن است پیچیده‌تر شود.

در هر دو گروه، مراقبت منظم و همکاری با پزشک و تیم درمانی اهمیت بالایی دارد تا جلوی مشکلات جدی از جمله عفونت‌ها و عوارض زخم‌های دیابتی گرفته شود. همچنین، باید توجه ویژه‌ای به نیازهای هر فرد و شرایط خاص او داشته باشیم.

بهترین پماد برای زخم پای دیابتی چیست؟

ژل بکاپلمین یک پماد  درمانی مهم برای زخم پای نوروپاتیک دیابتی با خون رسانی کافی است.

عوارض پوستی زخم دیابت چیست ؟

عفونت‌های پوستی , آبسه (ادم) محیط زخم , نکروز پوستی,تشکیل ترشحات,تغییر رنگ پوست,کاهش احساس درد

چه چیزی به بهبود سریع تر زخم های دیابتی کمک می کند؟

  • دستانت رو با آب و صابون بشویید
  • زخم را با آب گرم بشویید
  • برای توقف هرگونه خونریزی فشار وارد کنید
  • کرم آنتی بیوتیک بزنید و با باند بپوشانید.

درمان زخم‌های دیابتی شامل :

تمیز کردن زخم، استفاده از داروها برای کنترل عفونت، استفاده از بانداژهای مخصوص، انجام جراحی در موارد شدیدتر و مدیریت بیماری دیابتی به صورت جامع و کنترل شده است.

بهتر است بیماران با دیابت، از مراقبت‌های منظم پای خود اطمینان حاصل کنند تا احتمال ایجاد زخم و مشکلات مرتبط را کاهش دهند.

انواع درمان زخم پا

  1. تمیز کردن و ضدعفونی زخم: مراقبت مداوم و تمیز کردن زخم با آب و محلول‌های ضدعفونی مخصوص مهم است تا عفونت‌ها جلوگیری شود و زخم بهبود یابد.
  2. بانداژ و تغییر بانداژ: استفاده از بانداژهای مخصوص و تغییر منظم آنها برای حفظ تمیزی زخم و کنترل جریان مایعات از اهمیت بالایی برخوردار است.
  3. فشاردهی محافظتی (Offloading): استفاده از کفش‌ها و وسایل محافظتی که فشار را از زخم‌ها کم می‌کند و به بهبود و درمان زخم دیابتی کمک می‌کند.
  4. درمان آنتی‌بیوتیک: در موارد عفونت‌های زخمی، ممکن است نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت باشد.
  5. تزریق فاکتورهای رشد: برخی از زخم‌ها نیاز به تزریق فاکتورهای رشد از قبیل فاکتورهای رشد پوستی (PDGF) دارند که به بهبود التیام زخم کمک می‌کنند.
  6. ترمیم بافتی: برای زخم‌های عمیق و بزرگ، از ترمیم بافتی با استفاده از چربی‌های انتقالی، غشاء‌های آمنیوتیک و محصولات ترمیم بافتی دیگر می‌توان استفاده کرد.
  7. جراحی: در موارد پیچیده‌تر و عمیق‌تر زخم‌ها، احتمال نیاز به جراحی برای تمیز کردن و بستن زخم‌ها وجود دارد.
  8. تجربه‌های جدید: برخی از مطالعات و تحقیقات در حال بررسی روش‌های جدید درمانی هستند که ممکن است در آینده درمان زخم‌های دیابتی را بهبود بخشند.

مراقبت از پا پس از درمان زخم دیابتی

  1. مراقبت مناسب از پا پس از درمان زخم دیابتی از اهمیت بالایی برخوردار است تا جلوی تکرار زخم‌ها، عفونت‌ها و مشکلات جدی دیگر را بگیرد. در زیر، نکاتی برای مراقبت از پا پس از درمان زخم دیابتی آورده شده است:

    1. مراقبت روزانه از پا:

    • بررسی روزانه پاها: باید هر روز پاها به دقت بررسی شوند تا هرگونه نشانه‌های جدید زخم، ترشح، قرمزی یا تورم شناسایی شود.
    • تمیز کردن پا: پاها باید با آب و ملایمت تمیز شوند و خشک شوند. از آب گرم استفاده نشود زیرا ممکن است باعث آسیب به پوست شود.
    • استفاده از کرم مرطوب‌کننده: پس از تمیز کردن پاها، از کرم‌های مرطوب‌کننده مخصوص استفاده شود تا پوست نرم و ترطیب شده باقی بماند.
    1. استفاده از کفش‌های مناسب:

    • انتخاب کفش‌های مناسب: از کفش‌های مناسب و راحت با کفی مخصوص و فضای کافی برای انگشتان پا استفاده شود. از کفش‌های بندبسته یا کفش‌های با قلاب استفاده نشود.
    • عدم استفاده از کفش‌های برهنه: پاها به هیچ وجه برهنه نباشند و همیشه با کفش‌ها یا پاپوش‌ها پوشیده شوند.
    1. جلوگیری از آسیب و فشار:

    • اجتناب از بریدگی و زخم‌ها: از استفاده از ابزارهای تیز یا تیغه برای بریدگی ناخواسته و همچنین از بریدن ناخواسته ناخن‌ها خودداری شود.
    • مدیریت فشار: اطمینان حاصل شود که فشار و اصطکاک به پاها اجتناب شود. در صورت لازم، از بانداژ و وسایل محافظتی استفاده شود تا فشار به زخم‌ها و پوست کاهش یابد.
    1. مدیریت قند خون:

    • کنترل قند خون: قند خون به طور دقیق کنترل شود و همیشه در محدوده‌های معمولی قرار بگیرد. این اقدام به بهبود التیام زخم‌ها کمک می‌کند.
    1. رفتن به پزشک:

    • گزارش تغییرات: هرگونه تغییرات، نشانه‌ها یا مشکلات در پاها باید به پزشک گزارش شود تا درمان مناسب انجام شود.
    • برنامه مراقبتی: پیروی از راهنمایی‌ها و برنامه‌های مراقبتی پزشک بسیار حیاتی است.
    1. نیاز به توجه به علائم عفونت:
    • آگاهی از علائم عفونت: هرگونه نشانه‌های عفونت مانند تب، تورم شدید، ترشحات غیرعادی یا بوی نامطبوع باید به پزشک گزارش شود.

درمان های موضعی زخم پای دیابتی

در ابتدا اگر شما با زخمی روی بدن خود مواجه شدید باید دست های خود را با صابون و آب تمیز بشویید. بعد از آن باید جواهرات و لباس‌هایی که اطراف زخم هستند را بردارید و در این مرحله خونریزی را با فشار وارد کردن به زخم متوقف کنید. سپس زخم را با آب تمیز و محلول نمکی کاملا تمیز کنید. اگر چیزی در زخم فرو رفته است آن را خارج کنید و برای جلوگیری از عفونت های احتمالی، پماد آنتی بیوتیک را روی زخم بمالید. در آخر نیز زخم را با چسب یا بانداژ بپوشانید.
اما برای درمان زخم دیابتی در منزل میتوانید از این موارد استفاده کنید.
 
در زخم های دیابتی مراحل اولیه روش های درمانی موضعی بسیار وجود دارد که می توان به بهبود زخم های دیابتی کمک نماید که این موارد عبارت است از:
  • پانسمان های مدرن دارای کرم‌های درمانی
  • استفاده از محلول ها و ژل های ترمیم کننده ی زخم
  • ید درمانی

درمان زخم پای دیابتی

در گزارش می‌بینم که بیمار، یک آقای 65 ساله‌ هستند که دچار زخم پای دیابتی . تاول دیابتی شده اند. ایشان بعد از تحمل درد به هنگام راه رفتن، که ناشی از مشکلات عروقی است، به کلینیک درمان زخم مراجعه کرده اند. تاول های دیابتی و زخم هایی که مزمن می شوند، ناشی از عدم کنترل قند خون می باشد.
تشخیص پزشک برای ایشان باز کردن عروق پا بود و درمان با برداشتن تاول ها (کالوس) شروع شد و در آینده بعد از بهبود زخم ها برای ایشان آفلودینگ پا انجام می شود.
 
درمان زخم آمپوته ی دیابتی
درمان زخم پا دیابتی
درمان زخم پا دیابتی
 
نمونه درمان زخم پای دیابتی برای جلوگیری از قطع پا
درمان زخم پا دیابتی
درمان زخم پا دیابتی

جلوگیری از عود دوباره ی زخم پای دیابتی

کنترل قند خون، تغذیه ی مناسب و بررسی های روزانه ی پا می‌تواند از عود دوباره ی زخم دیابتی جلوگیری کند. استفاده از کفش و جوراب مناسب، می‌تواند از بازگشت زخم جلوگیری کند. مراقب اجسام تیز و ریز باشید. با ایجاد زخم های کوچک جزئی ممکن است دردسری بزرگ برای شما ایجاد شود. حتما در درمان زخم دیابت میزان قند خون را کنترل کنید. 
در نتیجه همیشه مراقب نشانه های زیر باشید :
  • تورم غیر طبیعی
  • سوزش
  • قرمزی پا
  • بوی نامطبوع
  • عفونت
در نظر داشته باشید که علائم زخم پای دیابتی همیشه قابل مشاهده نیستند و گاهی اوقات تا زمانی که عفونت رخ ندهد،همه چیز عادی به نظر می رسد. اگر در بررسی های روزانه ی پای خود متوجه آسیب پوستی، درد یا تغییر رنگ شدید، اگر در پاها متوجه پینه یا تاول شدید، به پزشک مراجعه کنید.
درمان زخم دیابتی
درمان زخم دیابتی

هزینه‌های درمان

هزینه‌های درمان زخم دیابتی بستگی به عوامل زیادی دارد. این هزینه‌ها به تعداد جلساتی که فرد بیمار نیازمند مراجعه است، روش درمان و … بستگی دارد. با این حال هر چه درمان زخم پای دیابتی به تعویق بیفتد، وضعیت آحاد تر می‌شود و طول درمان آن نیز افزایش می‌یابد و هزینه‌های درمان نیز بالاتر می رود. در نتیجه برای جلوگیری از طولانی شدن زمان درمان و بالاتر رفتن هزینه‌های آن لازم است که به محض مشاهده ی زخم، برای درمان به کلینیک های درمان زخم مراجعه کنید.
در آخر می‌توان گفت که هزینه ی درمان زخم برای هر فردی متفاوت است و بسته به میزان و شدت زخم آن فرد دارد.

هر کسی که دیابت دارد ممکن است به زخم پا مبتلا شود.  مردان و زنان مسن بیشتر در معرض ابتلا به زخم هستند. افرادی که از انسولین استفاده می کنند و قند خون سه ماه آنها از رنج نرمال بیشتر است ، مانند بیماران مبتلا به بیماری کلیوی، چشمی و قلبی مرتبط با دیابت، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زخم پا هستند.

افرد

چطور زخم پای دیابتی باید درمان شود؟

  1. پیشگیری از عفونت
  2. برداشتن فشار از ناحیه زخم
  3. برداشتن پوست و بافت مرده به نام “دبریدمان”
  4. استفاده از دارو یا پانسمان برای زخم
  5. مدیریت وکنترل قند خون

چند نوع زخم انگشت پا دیابتی وجود دارد ؟

دیابت می‌تواند بر روی انگشتان پا به طور معمول زخم‌هایی ایجاد کند که به عنوان زخم‌های دیابتی شناخته می‌شوند. این زخم‌ها ممکن است به دلیل کاهش جریان خون، ایجاد ترشحات و عفونت در افراد دیابتی رخ دهند. در زیر به برخی از نوع زخم‌های دیابتی در انگشتان پا اشاره می‌کنم:

  1. زخم نروژنیک (نوروپاتیک): در افراد دیابتی، اعصاب ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند و به علت کاهش حساسیت عصبی، زخم‌های نروژنیک ایجاد شوند. این نوع زخم‌ها اغلب در مناطقی که فشار زیادی در آنها وجود دارد (مانند زیر انگشتان و بین انگشتان) پیدا می‌شوند. بدون درد یا علائم قابل توجه دیگری ممکن است بروز کنند.
  2. زخم عروقی: دیابت می‌تواند باعث آسیب به عروق خونی شود و تداخل در جریان خون به انگشتان پا ایجاد کند. نقص در جریان خون می‌تواند باعث تشکیل زخم‌های عروقی در انگشتان پا شود که به طور معمول در مواردی که از آنها خونرسانی ضعیف است، ظاهر می‌شوند.
  3. زخم نوروایسکمیک: زخم‌های دیابتی ممکن است آسیب دیده و عفونی شوند. دیابت باعث ضعف سیستم ایمنی شخص می‌شود و درمان زخم‌ها را دشوارتر می‌کند. عفونت‌های زخمی می‌توانند تبدیل به عفونت جدی تر شوند و در صورت عدم درمان مناسب، عوارض جدی را به همراه داشته باشند.

آیا تاول های روی انگشت پا مربوط به دیابت است ؟

تاول‌های روی انگشت پا (تاول‌های دیابتی) می‌توانند در برخی موارد مرتبط با دیابت باشند، اما این نشانه تنها برای خود دیابت قابل استنباط نیست و ممکن است علت دیگری هم داشته باشد.

دیابت می‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم تأثیری بر روی پاها داشته باشد. افراد مبتلا به دیابت معمولاً به علت اختلال در تولید و یا استفاده از هورمون انسولین، سطح قند خون بالا دارند. این وضعیت بیماری می‌تواند به مشکلات عروقی و اعصابی منجر شود که در برخی افراد با تاول‌های روی انگشت پا و مشکلات دیگر مانند زخم‌های دیابتی همراه است.

تاول‌های روی انگشت پا در افراد دیابتی ناشی از اختلالات عروقی می‌باشند. افزایش قند خون بالا در طولانی‌مدت می‌تواند به خشکی و ضعف عروق کمک کند و باعث کاهش جریان خون به پاها شود. این وضعیت باعث می‌شود که پاها نتوانند به طور کافی اکسیژن و مواد غذایی را دریافت کنند که منجر به تاول‌های روی انگشت پا می‌شود.

انگشت پای دیابتی تحت درمان

مراحل اولیه زخم انگشت چیست ؟

  1. آسیب اولیه: این مرحله به وقوع پیوستن عامل آسیب‌زا، مانند بریدگی، ساییدگی، یا ضربه به انگشت اشاره دارد. در این مرحله، پوست به طور معمول مجروح می‌شود و منطقه مورد آسیب به خونرسانی می‌شود. حتما این نوع زخم ها را در درمان زخم دیابتی جدی بگیرید.
  2. التهاب اولیه: در این مرحله، بدن برای بهبود آسیب، به جریان می‌اندازد و فرایند التهابی آغاز می‌شود. علائمی مانند قرمزی، درد، و تورم در انگشت آسیب دیده مشاهده می‌شوند. سلول‌های التهابی به منطقه آسیب دیده مهاجرت می‌کنند و فرایندهای التهابی شروع می‌شوند.
  3. تشکیل رگ‌های جدید: در این مرحله، بدن تلاش می‌کند تا جریان خون را به منطقه آسیب دیده افزایش دهد. رگ‌های جدید شروع به تشکیل می‌کنند تا جریان خون را به منطقه آسیب دیده راهنمایی کنند و عوامل آشفتگی در این منطقه کاهش یابند.
  4. تجدید سلولی: در این مرحله، سلول‌های جدید شروع به تولید می‌شوند تا پوست آسیب دیده را تجدید کنند. این فرایند شامل تولید ماتریکس خارج سلولی، پر کردن خلل‌های باقیمانده، و ترمیم بافت است. تشکیل بافت‌های جدید و جمع شدن زخم انگشت در این مرحله رخ می‌دهد.

درمان زخم پای دیابتی چقدر طول می کشد ؟

بهبودی زخم در مراحل اول زخم پای دیابتی بسیار راحت‌تر و سریعتر انجام می شود. با از بین بردن دلایل ایجاد زخم دیابتی مانند فشار و آزمایش‌ها خون می‌توان در روند درمان زخم دیابتی تأثیر گذاشت. هر چه دیرتر برای شروع درمان مراجعه کنید، با موانع بیشتر در بهبود زخم مواجه خواهید شد. عفونت یکی از دلایلی است که زمان بهبودی زخم را کند می کند. با از بین بردن عفونت و کنترل قند خون، می‌توان درمان زخم دیابتی را نیز تسریع نمود.
 
هر یک از روش‌های درمان زخم، بسته به شرایط و وضعیت زخم توسط پزشک متخصص زخم تعیین می‌شود و هر کدام از روش‌ها نیز بسته به اینکه چقد شرایط زخم حاد می باشد، زمان بهبود متفاوتی دارند. روش‌های درمان زخم ها از جمله زخم های دیابتی عبارتند از:
  • وکیوم تراپی
  • گرافت پرده و ژل آمنیون
  • ازون تراپی
  • امواج اولتراسوند
  • آفلودینگ پا
  • کربوکسی تراپی
  • پی آر پی
  • پلاسما تراپی
  • لیزر کم توان
  • فوتوتراپی
  • پانسمان نوین
  • جراحی
  • دبریدمان بافت نکروز

چگونه زخم پای دیابتی سریع خوب می‌شود ؟

کنترل قند خون، از اصلی‌ترین درمان های زخم های مزمن است و عدم کنترل قند خون عامل اصلی ایجاد زخم های مزمن می باشد. تغذیه ی مناسب در کنار روش‌های درمانی مدرن برای ترمیم بدن بسیار مورد نیاز است. حتماً در تغذیه ی روزانه ی خود از پروتئین فراوان، انواع ویتامین ها و میوه‌ها مصرف کنید.

درمان مناسب زخم دیابتی بسته به نوع زخم تاثیر زیادی دارد.